2. Kez Mezuna Kalmak

3.seneye kalma fikrimi son zamanlarda sık sık dile getirdim bildiğiniz gibi..

Sorun bir türlü cesaret edemeyişimdi. Sonra düşündüm ki korkmamı gerektirecek bir durum yok. Hayatın her anı kocaman bir risk 1 sn sonramızın garantisi yok hele ki şu zamanda. Bir dahaki sene tıp olacağının garantisi de yok ama ''Ben elimden geleni yaptım hayırlısı buymuş demek ki..'' diyeceğim. Ama şuanda ''Nasip buymuş ya tıp kazanmak yokmuş demek kaderimde'' diyemiyorum çünkü bu yıl elimden gelenin fazlasını  yapmam gerekirken zamanın çok oluşuna kapılıp yapmadım bırakın fazlasını elimden geleni dahi yapsaydım şu an vicdanım bir nebze daha rahat olurdu.  İlk aylar da görmem gereken minimum 6 saati son aylarda görebildim. Yine yine ve yine YGSnin yakın oluşunun heyecanına kapılıp sürekli YGS çalıştım. LYS dönemi nasıl yetişeceeeeeeek diye düşünmekten derse odaklanamıyordum neredeyse.  Hatam büyük kabul ama farkındayım  da yaptığım yanlışların...

Çevrede  benim çevremdeki insanlar gibi 3.seneye kalma fikrinizi söylediğiniz anda ''Yaa bi dahaki sene de kazanamazsan ne olucak bırak hayırlısı böyleymiş zorlamamak lazım.'' diyenler çıkacaktır. Zorlamamak  lazım ?? İnsanlar kaderi zorladığımızı mı düşünüyolar ? Ben degil 3, 33 kere de sınava girsem bu benim kaderim zaten ne zorladığım var ne de dışına çıktığım. Yalnız şunu da göz önünde bulundurmak lazım ki bizim çabalarımız aklımız doğrultusunda şekillenen kader yazılmış,  yaşayacağız. Kaderimiz yazılmış zaten çizginin dışına ne kadar çalışsam da çıkamam düşüncesi bi noktada yanlış bu yüzden. Senin yapacağın şeyler, alacağın kararlar önceden belli olduğu için yazılan bir kader var ortada. burası biraz felsefi oldu ama bilirsiniz büyükler daha çok ''kader ve hayırlısı buymuş''  kelimelerinden vururlar.  Olmayan her şeye ''Hayırlısı buymuş'' damgasını yapıştırıyoruz farkında mısınız. Evet belki gerçekten öyle ama belki de hedefin için daha fazla çaba göstermen gerekiyodur. Belki gerçekten sen bunu istiyo musun bu test ediliyodur.

Düşünün Fatih, İstanbul'u kaç kere kuşatmıştı? Hayırlısı deyip vazgeçseydi İstanbul'a hala Konstantinopolis diyor olurduk.

Benim gibi tıp isteyenlere denecek olan bir başka cümle de ''Zaten tıp hazırlıkla 7 sene üstüne bi daha okuyormuşsun 5 sene okul bittiğinde kaç yaşına gelceksin''

Ben kendim yaş konusuna takılmazken teyzeler benden çok takılıyo onların aklında ''Ne zaman evlenmeye fırsat bulcan kızımm senn ?'' cümlesi de geçiyo da  söyleyemiyolar farkındayım. :D

Açıkça söylemek gerekirse ille de bu diye tutturmuyorsanız  1 sene daha kalmaya değmez. Kolay olmayacak çünkü. Sürekli aynı şeyler çalış çalış dur.  Çok bunaldığım bıktığım zamanlar da olacak ama göze aldım. 30 yaşıma geldiğimde ''keşkee'' ile başlayan cümle kurmamak için 1 sene daha feda edebilirim.  Üniversite-bölüm araştırmalarımı bizzat orada okuyan öğrencilerle konuşarak yaptım. İsteyerek gitmeyenlerin çoğu ''Evet şu bölümü çok istiyordum aslında içimde ukte kaldı ama ALIŞTIM.'' Buradan sonra da 2ye ayrılıyolar:  Sevmeye başlayanlar. Her gün okula giderken lanet okuyanlar :D

İyi düşünün gerçekten her zaman söylediğim gibi üniversiteye gitmek için gitmeyin.  Ailenize de danışmadan karar vermeyin. Ama ben dandik bir bölümü/okulu bitirdikten sonra elimde diplomamla BİMde kasiyerlik yapacağıma 1 sene daha çalışır istediğim  bölüme giderim diye düşünüyorum.  Bu memleket diplomalı işsizlerle dolu.  Sırf birileri ''Yine mi kazanamadın?'' demesin diye kötü bir yer yazıp da gitmeyin. Onlar 3 bilemedin 5 gün konuşur ama sen bir ömür o mesleği yapacaksın. Her gün istemediğin okula giderken yanında onlar da olmayacak.

Ben bu senenin sağlam bir planlama ve düzenle güzel biteceğine inanıyorum. İnşallah hepimizin gönlünden geçen hakkında hayırlısı olur. Kendinize iyi bakın sevgiyle kalıın...